Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego (4.04.2021): Dz 10,34a.37-43; Kol 3,1-4; J 20,1-9.
2 kwietnia przed 16 laty odszedł do Pana Jan Paweł II. Przypomnijmy jego słowa wypowiedziane niegdyś na kanwie dzisiejszych czytań Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego: „Dzisiaj wspólnie z Psalmistą śpiewamy te słowa: „Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym. Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się nim i weselmy”. Kamieniem węgielnym jest Chrystus, ukrzyżowany i zmartwychwstały – Pascha nasza! Pytajmy siebie zatem. Niech pyta o to każdy z was, którzy tutaj urządzacie świat i urządzacie swoje ludzkie życie w tym świecie, czy budujemy na tym kamieniu węgielnym? Czy też odrzucamy ten kamień?”
Pochylmy się nad dzisiejszym słowem Bożym. Piotr i „umiłowany uczeń” (autor Ewangelii Jana) „dotąd nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych” (J 20,9). Mieli jeszcze w pamięci widok Jezusa na krzyżu. Nie rozumieli Pisma. Ale przez znak pustego grobu znaleźli klucz do Pisma. Zrozumieli „Pismo, które mówi, że On ma powstać z martwych” (J 20,9). Dzięki Pismu i przez znak pustego grobu doszli do wiary w zmartwychwstanie Jezusa. „Krzyż jest pytaniem, na które Wielkanoc daje odpowiedź” (Maria Winowska). Ci dwaj uczniowie „poszli w ciemno”, bo nie znali tej rzeczywistości, jaką jest powstanie z martwych, ale my już znamy tę prawdę. Choć nie mamy możliwości wejścia do grobu i sprawdzenia płócien, to poprzez Pismo stykamy się z tą prawdą i jesteśmy wezwani również do wiary (J 20,30-31). Wierzymy, że Chrystus zmartwychwstał. W tym wydarzeniu jest cała podstawa naszej chrześcijańskiej radości. Jeśli On wstał, wstaniemy – według Jego słowa – również i my do chwały.
Apostoł Piotr w domu setnika Korneliusza w Cezarei wygłosił mowę, w której podkreślił, że został powołany przez Boga wraz z innymi apostołami na świadków zmartwychwstania, które Jezus uwierzytelnił przez fakt spożywania wspólnych posiłków z uczniami. Piotr ogłasza też nam, że Chrystus jest Sędzią żywych i umarłych i że przez wiarę w Jego imię otrzymuje się odpuszczenie grzechów (Dz 10.42-43).
Wiarę tę dzieli z św. Piotrem i z nami św. Paweł, który wzywa nas do podjęcia konsekwencji wiary: do szukania tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga.
Dziś, gdy składamy sobie życzenia świąteczne, kieruję moje życzenia do was: Szukajcie tego, co w górze, nie tylko tego, co na ziemi. Przed nami wspaniała perspektywa: „Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale” (Kol 3,4). W górę serca! Pan prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja.