Stacja VIII. OPŁAKANIE. Droga Krzyżowa blisko człowieka: Płaczący jak niewiasty jerozolimskie.
1) Sięgnijmy do Pisma Świętego:
„A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: «Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: "Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły". Wtedy zaczną wołać do gór: Padnijcie na nas; a do pagórków: Przykryjcie nas! Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?»” / „Błogosławieni, którzy płaczą, albowiem oni będą pocieszeni”
2) Objawienia Anny Katarzyny Emmerich.
Anna Katarzyna Emmerich: Niemiecka augustianka żyjąca w latach 1774-1824, naznaczona stygmatami męki Pańskiej od 1812 roku do śmierci. Jej objawienia spisał Klemens Brentano w dziele: Pasja, czyli bolesna męka Pana naszego Jezusa Chrystusa. Poniżej: fragment wydania książki pt. „Pasja według objawień błogosławionej Anny Katarzyny Emmerich”, Kraków 2014, s. 271-272:
„Przed bramą na środku gościńca, w miejscu, gdzie skręca droga na górę Kalwarię, stał wbity słup z przymocowaną na nim tablicą, na której wielkimi, białymi, jakby naklejonymi literami wypisany był wyrok śmierci na Zbawiciela”.
„Jezus Nazarejczyk Król Żydowski”: napis w języku hebrajskim, greckim i łacińskim
(fragment sceny Ukrzyżowania z ołtarza bocznego w kościele w Łęgowie)
„Nieco dalej na skręcie drogi stała liczna gromadka niewiast płaczących i lamentujących z boleści nad Jezusem. Były tam dziewice i ubogie niewiasty z Jerozolimy z dziećmi na rękach, które aż tu wyprzedziły pochód; między nimi znajdowały się także niewiasty z Betlejem, Hebronu i innych okolicznych miejscowości, które przyjechawszy na święta, przyłączyły się do niewiast jerozolimskich. W tym właśnie miejscu zasłabł Jezus tak dalece, aż zachwiał się i jakby omdlały zaczął osuwać się na ziemię (…). Niewiasty, widząc Jezusa tak strasznie wynędzniałego i osłabionego, zaczęły zawodzić i lamentować, i miejscowym zwyczajem okazując Mu litość, podawały Mu swe chusty, by otarł sobie pot. Wtem Jezus zwrócił się do nich z powagą i rzekł: «Córki jerozolimskie» - co mogło także znaczyć: «wy, mieszkańcy miast, córek Jerozolimy» - nie płaczcie nade mną, lecz nad sobą i nad waszymi dziećmi. Oto nadejdzie czas, kiedy mówić będziecie: Błogosławione niepłodne i żywoty, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły! Wtenczas wołać będziecie: Góry spadnijcie na nas, pagórki, przykryjcie nas! Jeśli bowiem tak się postępuje z zielonym drzewem, to cóż dopiero uczyni się z suchym?» Dłużej jeszcze przemawiał do nich Jezus, ale zapomniałam już, o czym; przypominam sobie tylko te słowa: «Płacz wasz nie będzie bez nagrody, odtąd chodzić będziecie inną ścieżką żywota». Mówił to Jezus, korzystając z chwilowego zatrzymania się pochodu. Pachołkowie niosący narzędzia poszli naprzód na Kalwarię, a za nimi stu rzymskich żołnierzy z oddziału Piłata. Sam Piłat, odprowadziwszy pochód aż do bramy, zawrócił z resztą wojska do domu”.
3) Medytacja Iwa Rowedera zachowana w rękopisie (fragment większej całości, którą wkrótce wydamy drukiem):
O! bonitas Iesu! si quondam se manifestam
O Dobroci Jezusa, która kiedyś została oznajmiona [przez proroków],
Reddidit! ah quae nunc arboris in Folio,
A teraz została wyjaśniona, ach, na drzewie [krzyża] na karcie
Est expressa typo; rubri, nitidiq[ue] coloris
Zapowiadającej przyszłość: zabarwionej na czerwono i błyszczącym,
ac extra mendas cum Pietate micat.
Bez błędu, z pietyzmem.
O! Te volvamus cuncti cum mente volumen,
O karto, obyśmy [cię] wszyscy czytali rozumnie!
Te Christum recto da studio sapere!
Poznania Ciebie, Chrystusa, przez uważne [jej] odczytanie,
Instrue nos Iesu Sapientia Summa Superna
Naucz nas, Jezu, Najwyższa Boska Mądrości.
Nos doceas quantis appretiemus eam
Naucz nas, jak ją pozyskać:
Viribus in[g]enii, studeamus, pensa referre
Przez przyrodzone zdolności, trud studiowania,
His contemplativis fructibus; asserere
Zbieranie owoców kontemplacji
Operibus pariter, prout et Tu Summe Magister.
Na równi z czynami – na Twój wzór, Najwyższy Nauczycielu.
Intueor Iesum, quot tulit Ipse plagas
4) Panie Jezu, spraw, abym codziennie umiał pocieszać.
