Stacja IX. III UPADEK. Droga Krzyżowa blisko człowieka: Upadający przy końcu drogi.

1) Sięgnijmy do Pisma Świętego:
„A teraz kiedy się zachwiałem, oni się radują; schodzą się, zbierają się przeciwko mnie, by niespodziewanie zadać mi cios; napastują mnie nieustannie, haniebnie szydzą i naigrywają się ze mnie i zgrzytają na mnie zębami”.

2) Objawienia Anny Katarzyny Emmerich.

Anna Katarzyna Emmerich: Niemiecka augustianka żyjąca w latach 1774-1824, naznaczona stygmatami męki Pańskiej od 1812 roku do śmierci. Jej objawienia spisał  Klemens Brentano w dziele: Pasja czyli bolesna męka Pana naszego Jezusa Chrystusa. Poniżej: fragment wydania książki pt. „Pasja według objawień błogosławionej Anny Katarzyny Emmerich”, Kraków 2014, s. 274-275:

„Było prawie trzy kwadranse na dwunastą, gdy Jezus, przywleczony na plac, upadł pod ciężarem krzyża, a Szymona odpędzono. Siepacze, szarpiąc za powrozy, podnieśli Jezusa. Nędzny, poraniony, zakrwawiony, blady, stał Jezus jak jakieś widmo straszliwe. Siepacze tymczasem rozwiązali kawałki krzyża, poskładali je na chybił trafił i znowu powalili Jezusa na ziemię obok krzyża, mówiąc szyderczo: «Dalej Królu. Musimy Ci przymierzyć Twój tron». Jezus sam chętnie położyłby się na krzyżu i gdyby nie to, że był tak osłabiony, nawet zbyteczne byłoby szarpanie przez siepaczy. Wśród szyderstw przypatrujących się faryzeuszów rozciągnęli Go na krzyżu i zaznaczyli w odpowiednich miejscach długość Jego rąk i nóg, potem znowu poderwali Go z ziemi i związanego poprowadzili może 70 kroków w dół północnego stoku Kalwarii, gdzie znajdowała się wykuta w skale jama w rodzaju piwnicy lub cysterny. Szłam za Jezusem ten kawałek drogi, siepacze otworzyli drzwi jamy i wtrącili Go w nią niemiłosiernie; tylko nadnaturalnej pomocy trzeba przypisać, że Jezus nie rozbił sobie kolan lub nie połamał nóg. Zdaje się, że widziałam, jak aniołowie Go od tego ustrzegli. Twardy kamień ugiął się pod Jego kolanami i tak pozostały na zawsze cudowne ślady. Słyszałam z głębi jamy  głośny, rozdzierający  serce jęk Jezusa. Zamknięto za Nim drzwi i postawiono straż. Siepacze spiesznie rozpoczęli przygotowania do egzekucji. Na środku placu był okrągły pagórek, wysoki może na dwie stopy, na który wchodziło się po kilku stopniach. Stanowił on najwyższy punkt Kalwarii. W tym pagórku zaczęli kopać dziury na krzyże, zmierzywszy uprzednio ich grubość u dołu”. 

3) Medytacja Iwa Rowedera zachowana w rękopisie (fragment większej całości, którą wkrótce wydamy drukiem):

Intueor Iesum, quot tulit Ipse plaga
Rozmyślam o Jezusie: ile Sam zniósł razów [bicza],

Quot conculcatus patiens opprobria sensit!
Zdeptany, ile zniewag przecierpiał,

Calcibus incussus, trusus et a rabidis!
Ile kopnięć, popychania i, przez rozwścieczonych

Militibus, tractus portans, funesq[ue] catenas!
Żołnierzy, szarpnięć powrozami i kajdanami,

A quantis alapis intumuit Facies!
Ile uderzeń w twarz, od których napuchło Oblicze

Eius tam veneranda nimis? Spinosa Corona
Jego, tak Czcigodne. Cierniowa Korona

Doctori tanto laurea dira fuit!
Dla tak wielkiego Nauczyciela, [zamiast] laurowej, była zbyt straszna.

Vestis coccineae fuit ignominia qualis?
Jak wielka była hańba szkarłatnej szaty?

Luditur atq[ue] toga, proh lacera, nivea!
Kpią [z Niego] a także, ach, śnieżnobiałą szatę szarpią,

Offertur sceptrum, baculus, palmaris arundo
Podają [jako] berło, laskę, wielką jak palma trzcinę,

Rectori Summo Salvificae Cathedrae!
Rządcy Najwyższemu Zbawiennego Kościoła.

Ast etiam Tibi mi venerande Magister
W tym czasie ja także, mój Czcigodny Nauczycielu, me Tibi subicio,
Poddaję się Tobie w Twej szkole,

Ut discam theses; Tua quas Patientia tradit;
Pragnąc przyjąć nauki, która przekazuje Twoja Cierpliwość.

Excute segnitiem, confice me docilem,
Zniszcz [moje] lenistwo, uczyń mnie pojętnym

Aemulus ut studeam rectas formare sequelas
I gorliwym w szukaniu dróg naśladowania

Si Dominus passus; quae docuit partier!
Tego, co wycierpiał Pan, cierpiąc tak jak On.

Cur non servus ego ferulis dabo tergum
Dlaczego ja, sługa, nie poddam pleców na biczowanie,

Pro tot delictis stultitia propria
Za tyle występków z własnej głupoty

A me commissis, contra legem Pietatis!
Przeze mnie popełnionych, wbrew prawu Miłości?

Attamen o! Iesu, sis mihi propitius.
A jednak, Jezu, bądź dla mnie Miłościwy.

4) Panie Jezu, spraw, abym zawsze potrafił powstać.