Dzisiejsza niedziela nosi nazwę „Gaudete” – „Radujcie się”. Prorok Sofoniasz woła: „Podnieś radosny okrzyk… Ciesz się i wesel z całego serca…”, a św. Paweł zachęca nas: „Radujcie się zawsze w Panu. Jeszcze raz powtarzam: radujcie się!”. Jan Chrzciciel zapowiada radość z ukazania się Tego, który będzie chrzcił „Duchem Świętym i mocą”.
Jakie były szczególne momenty radości w Twoim życiu? Trzeba je dziś przywołać. W moim życiu był taki moment „nieoczywisty”. Radość z pierwszego roku katechizowania dzieci w salce w Jelitkowie. Zachowałem w swoim albumie karteczkę podrzuconą mi przez jakieś dziecko: „4.VI.79r. Gdańsk-Oliwa. Bardzo księdza prosimy o dalszą naukę religii z księdzem w szóstej klasie. Proszą klasy V ze szkoły 25 z którymi miał ksiądz lekcje w tym roku. Bardzo prosimy. Bardzo.” To były piękne dni. Ale były też porażki w moim życiu, jak ta, gdy zostałem wyznaczony na duszpasterza akademickiego w „okrąglaku” na Przymorzu. Nie miałem szans po wspaniałym duszpasterzu, którym był przede mną ks. Bernard Zieliński (niektórzy z nas znają go z Różyn). To był czas, gdy chciałem postawić „na naukę” i rzeczywiście później wykłady w seminarium stały się dominantą mojego życia. Dlaczego te momenty przywołuję? Momenty radości pomieszane ze smutkiem porażek? Po to, abyś i Ty sięgnął pamięcią do najradośniejszych chwil w Twoim życiu. Może to był moment pierwszego Twojego zespolenia jako męża i żony? Może to był ten moment, gdy Wasze dziecko ujrzało świat i dało o tym znać pierwszym płaczem? Radość, o której czytamy w Biblii: „Bo jak oblubieniec weseli się z oblubienicy, tak Bóg twój tobą się rozraduje” (Iz 62,5). Radość, za którą potem stały zmagania o dobry los, mające też chwile trudne. Dziś dzień, w którym mamy wykrzesać w sobie radość. Gaudete. Radujcie się. Te słowa kieruje do nas Kościół u progu Bożego Narodzenia, początku Roku Jubileuszowego…
W tradycji żydowskiej i chrześcijańskiej rok jubileuszowy jest czasem szczególnej łaski, przypominający pochodzenie człowieka od Boga. Rok Jubileuszowy jest przede wszystkim rokiem Chrystusa, bo Chrystus jest tym, który wypełnia starożytny jubileusz przychodząc jako ten, który „obwieszcza rok miłosierdzia Pana”.
Rok Jubileuszowy może być zwyczajny, czyli odbywający się regularnie co określony czas, obecnie co 25 lat, lub nadzwyczajny, ze względu na wyjątkowe wydarzenia lub rocznice. Historia Roku Jubileuszowego sięga XIII wieku. Wówczas, dokładnie 22 lutego 1300 roku papież Bonifacy VIII swoją papieską bullą ustanowił pierwszy Rok Jubileuszowy. Ostatecznie w XV wieku papież Paweł II ustanowił Jubileusz co 25 lat. Niektórzy papieże również dodatkowo ogłaszali Rok Jubileuszowy Nadzwyczajny.
Rok Jubileuszowy 2025 rozpocznie się za niespełna 10 dni, 24 grudnia, czyli w Wigilię tegorocznej uroczystości Narodzenia Pańskiego. Wiąże się ona z ceremonią otwarcia Świętych Drzwi Bazyliki Świętego Piotra w Watykanie. W następną niedzielę, 29 grudnia 2024 roku, w Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa, inauguracja Jubileuszu będzie celebrowana w Kościołach partykularnych – w diecezjach, w kościołach katedralnych i konkatedralnych. Na inaugurację Roku Jubileuszowego w bazylice św. Piotra w Rzymie przybędzie papież trzymając w rękach srebrny młotek. Uderzy nim trzy razy w krzyż, który znajduje na ścianie zamurowanych Świętych Drzwi. Krzyż ów zostanie zdjęty, rozebrana ściana, a następnie papież uroczyście otworzy drzwi. Pozostaną one otwarte przez cały Rok Jubileuszowy. Ich zamknięcie odbędzie się dopiero 24 grudnia 2025 roku.
W miniony poniedziałek 2 grudnia wieczorem, w Bazylice św. Piotra w Watykanie odbył się obrzęd „recognitio”. Była to uroczysta ceremonia, podczas której sprawdza się, czy Drzwi Święte zamknięte podczas ostatniego Jubileuszu są nienaruszone i zapieczętowane, gotowe do ponownego otwarcia na nowy Rok Święty 2025. Obrzęd „recognitio” rozpoczęła modlitwa kard. Maura Gambettiego – kustosza papieskiej bazyliki. Następnie wyważono ścianę, która zabezpieczała Drzwi Święte, wewnątrz świątyni. Wydobyto metalową skrzynkę, która była tam przechowywana od zakończenia ostatniego Roku Świętego – Jubileuszu Miłosierdzia w listopadzie 2016 roku. Znajduje się w niej klucz, który pozwoli na otwarcie Drzwi Świętych wieczorem 24 grudnia, a także klamki, pergamin potwierdzający ich zamknięcie oraz cegły i pamiątkowe medale Franciszka, Benedykta XVI i Jana Pawła II. Ta sama ceremonia odbyła się w bazylikach papieskich w Rzymie: 3 grudnia w Bazylice św. Jana na Lateranie, 5 grudnia w Bazylice św. Pawła za Murami, a dzień później w Bazylice Matki Bożej Większej. Wydobyte podczas „recognito” dokumenty i przedmioty zostały przekazane Papieżowi Franciszkowi.
Nazwa „jubileusz” pochodzi od hebrajskiego „Jobel” i oznacza dokładnie „kozioł” a odnosi się do rogu kozła używanego w świętych ceremoniach religijnych. Symbolika kozła odnosi się też do żydowskiego święta przebłagania, w którym kozioł był obarczany brzemieniem wszystkich wykroczeń Izraela i wypędzany na pustynię.
Trzeba nam u progu roku jubileuszowego 2025 przegnać z myśli „kozła”, który się w nich zagnieździł w postaci negatywnych wspomnień z naszego życia, oddać je Bożemu miłosierdziu, aby radować się Jego łaską.
